استفاده از کربوهیدرات در حین فعالیت ورزشی

گلیکوژن عضله برای دوباره سازی (atp) جهت انقباض مداوم عضلانی به کار برده می*شود. همان طوری که در فصل قبل گفته شد، گلیکوژن در تارهای عضلانی ft تنها منبع سوخت برای دستگاه انرژی اسید لاکتیک است که در نوع تمرین بی*هوازی شدید استفاده می*شود. به علاوه، گلیکوژن در تار عضلانی st سوخت برتر برای سیستم انرژی اکسیژن در حین ورزش هوازی شدید می*باشد.
مقدار مصرف منابع گلیکوژن عضله، اصولاً به چگونگی شدت تمرین بستگی دارد. اگر ورزش بی*هوازی خیلی شدید انجام می*دهید، گلیکوژن را در تارهای ft به مقدار زیاد و سریعی استفاده خواهید کرد، این نوع از ورزش*ها ممکن است به تولید سریع اسید لاکتیک و به دنبال آن افزایش خستگی زودرس منجر شود.
در حین ورزش*های هوازی از ترکیب گلیکوژن عضله و چربی*ها به عنوان منابع انرژی در تارهای عضلانی ft خودتان استفاده خواهید کرد. ولی، همان طوری که شدت ورزش هوازی خودتان را افزایش می*دهید، از گلیکوژن بیشتری نسبت به چربی*ها استفاه خواهید کرد، زیرا گلیکوژن سوخت مناسب*تری است.
در حقیقت، وقتی که از گلیکوژن به جای چربی استفاده می*کنید، متناسب با تجربه*ای که دارید، حدود هفت درصد انرژی بیشتری را به دست خواهید آورد. چنانچه از آمادگی بسیار خوبی برخوردارید، ممکن است قادر به استفاده از گلیکوژن عضلانی در تارهای st خودتان باشید و ورزشتان در درصد بالایی از حداکثر اکسیژن مصرفی بدون تجمع زیاد اسید لاکتیک اجرا خواهد شود و بنابراین، تمرین را در یک مدت زمان طولانی ادامه خواهید داد