استفاده از کربوهیدرات در حین فعالیت ورزشی


گلیکوژن عضله برای دوباره سازی (atp) جهت انقباض مداوم عضلانی به کار برده

می شود. همان طوری که در فصل قبل گفته شد، گلیکوژن در تارهای عضلانی ft

تنها منبع سوخت برای دستگاه انرژی اسید لاکتیک است که در نوع تمرین بی هوازی

شدید استفاده می شود. به علاوه، گلیکوژن در تار عضلانی st سوخت برتر برای

سیستم انرژی اکسیژن در حین ورزش هوازی شدید می باشد.


مقدار مصرف منابع گلیکوژن عضله، اصولاً به چگونگی شدت تمرین بستگی دارد. اگر

ورزش بی هوازی خیلی شدید انجام می دهید، گلیکوژن را در تارهای ft به مقدار زیاد

و سریعی استفاده خواهید کرد، این نوع از ورزش ها ممکن است به تولید سریع اسید

لاکتیک و به دنبال آن افزایش خستگی زودرس منجر شود.


در حین ورزش های هوازی از ترکیب گلیکوژن عضله و چربی ها به عنوان منابع انرژی در

تارهای عضلانی ft خودتان استفاده خواهید کرد. ولی، همان طوری که شدت ورزش

هوازی خودتان را افزایش می دهید، از گلیکوژن بیشتری نسبت به چربی ها استفاه

خواهید کرد، زیرا گلیکوژن سوخت مناسب تری است.


در حقیقت، وقتی که از گلیکوژن به جای چربی استفاده می کنید، متناسب با

تجربه ای که دارید، حدود هفت درصد انرژی بیشتری را به دست خواهید آورد. چنانچه

از آمادگی بسیار خوبی برخوردارید، ممکن است قادر به استفاده از گلیکوژن عضلانی

در تارهای st خودتان باشید و ورزشتان در درصد بالایی از حداکثر اکسیژن مصرفی

بدون تجمع زیاد اسید لاکتیک اجرا خواهد شود و بنابراین، تمرین را در یک مدت زمان

طولانی ادامه خواهید داد.