موضوع بسته شد
صفحه 3 از 3 نخستنخست 1 2 3
نمایش نتایج: از شماره 21 تا 29 , از مجموع 29

موضوع: استروئیدهای تزریقی

  1. Top | #21
    ناندرولون دكانوات
    در بازار بيشتر با عنوان دكادرابولين عرضه مي شود و پايداري بسيار طولاني در بدن دارد ( تا 18 ماه پس از مصرف قابل رديابي است ) وسبب ذخيره مقدار زيادي نيتروژن در عضلات و ايجاد بالانس بالاي آن در عضلات مي شود كه در صورتي كه با تعادل مثبت كالري و تمرين شديد همراه باشد موجب رشد و پروتئين سازي در عضله مي گردد كه البته در زماني كه ورزشكار از مصرف بالاي كالري و پروتئين زياد در رژيم خود پيروي كند. از مهمترين عوارض آن تاثير روي ترشح گنادو تروپين از هيپوفيز ( كه موجب فرمان ترشح اسپرم از بيضه ها مي شود – رجوع به مطلب استروئيد ها قسمت اول ) و كاهش آن همچنين بروز عوارض آندروژنيك ( طاسي ) و ناتواني جنسي مي شود . ژنيكو ماستي با شدت كمتري به نسبت مصرف مستقيم تستسترون صورت مي گيرد.

  2. Top | #22
    اندرو استروييد ها
    آندروستنديون يا همان ماده اي که ورزشکاران رشته هاي قدرتي آن را به نام آندرو مي شناسند امروزه يکي از شناخته شده ترين و در عين حال نيز محبوب ترين فرآورده هايي است که در دنياي ورزش هاي قدرتي مورد توجه قرار گرفته است.

    اينکه در ستون استروئيدها در مورد اين فرآورده صحبت مي کنيم به اين معني نيست که اين ماده نيز به نوعي استروئيد بوده و به دسته داروهاي استروئيدي تعلق داشته باشد. امروزه مصرف و تجويز اين فرآورده در ايالات متحده آمريکا مشروع و قانوني بوده و منعي ندارد. اين در حالي است که اين محصول در کشور کانادا استروئيد تلقي شده و مصرف و فروش آن نيز ممنوع اعلام شده است.

    تستوسترون هورموني است که به طور طبيعي در بدن آدمي توليد و ترشح مي شود. بيضه ها در بدن آدمي وظيفه توليد اين هورمون را بر عهده دارد. اين هورمون در بدن مردان مسئول بروز خواص مردانه و مسول رشد و توسعه بيضه ها و همچنين بافت عضلاني است. مردان رشد مو در صورت را نيز مديون وجود اين هورمون در بدن خود هستند. خشونت و کلفتي صدا و ديگر ويژگي هاي مردان را نيز مي توان تا حدود بسيار زيادي به اين هورمون نسبت داد. ماده اي که به نام آندروستنديون شناخته شده و به صورت مکمل نيز به فروش مي رسد در بدن آدمي به طور طبيعي نيز توليد شده و در اصل آن را مي توان پيش ماده تستوسترون به حساب آورد.

    آندروستنديون را به نوعي مي توان جايگزين مناسب و در عين حال نيز قانوني و مشروع استروئيدها دانست که مصرف آن عوارض جانبي معمول و شناخته شده استروئيدها را نيز به دنبال نداشته است اما با اين وجود گفته مي شود که آژانس جهاني مبازره با دوپينگ مدت زمان زيادي را صبر نکرده و به همين زودي مصرف اين ماده را نيز براي ورزشکاران و مخصوصا ورزشکاران رشته هاي قدرتي ممنوع خواهد کرد.

    آندروستنديون امروزه به شکل کپسول هاي 50 و 100 ميلي گرمي توليد و عرضه مي شود. بسياري از ورزشکاران با اين تصور که اين ماده نيز نوعي استروئيد است از آن استقبال کرده اند اما حقيقت اين است که اين ماده استروئيد نبوده و به دسته مکمل هاي پيش هورمون تعلق دارد.

    تحقيقات انجام شده در مورد تاثير اين ماده بر روي بدن آدمي نشان داده است که مصرف مکمل هاي حاوي اين پيش هورمون سطح ترشح طبيعي تستوسترون طبيعي بدن را به شدت بالا مي برد. اشاره به اين مهم را نيز ضروري مي دانم که مصرف اين پيش هورمون اگر چه در حال حاضر در بسياري از کشورها مجاز و قانوني است اما اين به اين معني نيست که اين ماده را کلاً محصولي سالم و بي عارضه بدانيم. با مصرف اين مکمل عوارض جانبي افزايش سطح تستوسترون در بدن آدمي نيز ديده شده است.

    آندرستنديون به طور طبيعي در بدن آدمي نيز توليد مي شود. اين ماده در کبد آدمي به هورمون مردانه تستوسترون تبديل مي شود.

    اساس کار مکمل هاي حاوي اين ماده بر افزايش سطح ترشح تستوسترون طبيعي در بدن استوار است. زماني که تستوسترون بدن چه با تزريق اين هورمون و چه با افزايش ترشح طبيعي آن در بدن افزايش يابد افزايش قدرت بدني، افزايش حجم عضلاني و افزايش سطح انرژي موجود در بدن نيز دور از انتظار نخواهد بود.

    کساني که به طور حرفه اي ورزش کرده و از نمونه هاي خارجي و تزريقي تستوسترون نيز استفاده مي کنند به خوبي از تاثير افزايش سطح اين هورمون در بدن در بهبود عملکردهاي ورزشي ورزشکاران و مخصوصاً ورزشکاراني که با فعاليت هاي بدني شديد و با حرکات قدرتي نظير تمرين با وزنه سر و کار دارند آگاه هستند.

    زماني که در مبحث داروشناسي به کلمه خارجي مي رسيم ممکن است اين اشتباه در ذهن خوانندگان به وجود بيايد که منظور ما از نمونه هاي خارجي يک هورمون نمونه هاي توليد شده در کشورهاي خارج است. در علم پزشکي منظور از نمونه هاي خارجي نمونه هايي از هورمون هااست که در خارج از بدن و به صورت آزمايشگاهي توليد شده و به شکل دارو وارد بدن مي شود.

    گفته مي شود که 15 دقيقه پس از مصرف مکمل هاي حاوي آندروستنديون سطح ترشح طبيعي هورمون تستوسترون در بدن آدمي رو به افزايش مي رود. اين در حالي است که اين افزايش مقطعي بوده و چند ساعت از بين مي رود.

    19-Norandrostenedione که نوعي پيش هورمون بوده و امروزه به صورت مکمل عرضه مي شود نيز مکانيسم اثري مشابه با ماده ياد شده (آندروستنديون) را دارد با اين تفاوت که عوارض جانبي کمتري را در بدن آدمي سبب شده است.

    Androstenedione و 19-Norandrostenedione تقريبا ساختمان شيميايي مشابه داشته و تفاوت بسيار اندکي باهم دارند. ماده اولي در کبد آدمي به راحتي تبديل به هورمون تستوسترون مي شود و ماده دومي نيز به نور-تستوسترون که به نوعي ناندرولون نيز ناميده مي شود بدل مي شود. ناندرولون نيز همانند تستوسترون خواص آنابوليکي و آندروژنيکي داشته است. تفاوت تستوسترون و ناندرولون را در اين موارد مي توان دانست که ناندرولون بر خلاف تستوسترون که خواص آندروژني قدرتمندي داشته است خواص آندروژني ضعيف تري داشته و عوارض جانبي کمتري را نيز براي انسان در پي داشته است.

    از ديگر دلايلي که برخي از ورزشکاران 19-Norandrostenedione را به Androstenedione ترجيح مي دهند شايد اين مهم باشد که ماده اولي در قياس با ماده دومي کمتر به هورمون جنسي زنانه استروژن تبديل مي شود.

    به دليل اينکه اين دو ماده اصولاً پيش هورمون بوده و به دسته داروهاي استروئيدي تعلق ندارند مي توان گفت که از قدرت و کارايي استروئيدها نيز بر خوردار نيستند اما اين نکته را نيز بايد در مورد پيش هورمون ها و مخصوصاً اين در مورد دو ماده اشاره کنيم که عوارض جانبي ناگوار مصرف طولاني مدت اين دو ماده اصلاً قابل قياس با استروئيدها و داروهاي ممنوعه در ورزش نبوده است. اما با اين وجود احتمال و امکان بروز عوارض جانبي همانند خشونت و کلفتي صدا، رشد موهاي زايد، آکنه و جوش هاي پوستي و حتي مسموميت ها و در برخي موارد نارسايي کبد نيز با مصرف پيش هورمون ها نيز وجود دارد.

    گفته مي شود که با مصرف صحيح و علمي اين مواد مي توان تا حدود زيادي از بروز عوارض جانبي و پيامدهاي منفي پيشگيري و جلوگيري کرد اما با اين وجود اين توصيه را از من بپذيريد که زندگي و ورزش سالم و دوري از هرگونه دارو و ترکيبات شيميايي مشکوک علاوه بر اينکه سلامت و تندرستي شما را تضمين مي کند بلکه بي عارضه ترين و سالم ترين روش و شيوه اي است که با استفاده از آنها مي توانيد هم به اهداف معقول ورزشي خود برسيد و هم از به خطر افتادن سلامت و تندرستي خود پيشگيري کنيد.

  3. Top | #23
    دینابولونDynabolon
    Generic Name: Nandrolone Undecanoto

    دینابولون یک استروئید تزریقی است که در واقع یکی دیگرازمشتقات ناندرلون به نام ناندرلون آندکانوات می باشد دینابولون در واقع بسیارشبیه به ناندرلون دکانوات می باشد .

    ولی در واقع استروئیدی ضعیف تر و با قدر ت اثر بخشی ملایم تر و در نتیجه خواص آندروژنیک بسیار کمتر نسبت به دکا می باشد .
    دینابولون در شیشه های ٨٠٫۵ میلیگرم موجود می باشد و حدود یک تا دو هفته در خون فعال می ماند ولی نسبت به دکا در تعداد بیشتری در هفته تزریق میگردد موثر ترین دوز مصرفی آن ٣٢٢ میلی گرم در هفته معادل ٣ آمپول در هفته می باشد و حداقل دوز مصرفی آن دو آمپول به فاصله دو هفته می باشد.
    خانم های ورزشکار به علت عوارض جانبی کم می توانند با دوز ١ آمپول درهفته ازاین دارو استفاده نمایند البته تنها به مدت ۶ هفته و نه بیشتر.
    تمام عوارض جانبی آندروژنیک این دارو بسیار شبیه دکا می باشد که در مورد دکا به تف صیل شرح د اده شد . البته همانند دکا بروز عوارض فوق در میزان های مصرف کم و علمی دارو به کمترین مقدار تقلیل می یابد .
    دینابولون در ایران بسیار کمیاب است ولی در واقع دارویی کم ضرر و مفید می باشد که تقاضایی برای مصرف آن وجود ندارند

  4. Top | #24
    دکادورابولين


    اين دارو که عموما به صورت ويالهاي 200 ميلي گرم در 2 ميلي ليتر نيز عرضه مي شود، يکي از محبوب ترين و پر مصرفترين استروئيدهاي حال حاضر دنياست. عوارض جانبي بسيار پايين اين دارو باعث شده است تا اين دارو براي کساني که براي اولين بار قصد استفاده از داروهاي استروئيدي را مي کنند، مناسب تشخيص داده شده و توصيه شود. اين دارو تقريبا در تمامي دوره هاي مصرف استروئيدها حضوري فعال داشته و يکي از اجزاي اصلي اين قبيل دوره ها است. ماده موثر اين دارو همان چيزي است که ما در ايران آن را به نام «ناندرولون دکانوات» مي شناسيم. اين ماده در ترکيب با «سوستانون» و «ديانابول» بهتر عمل مي کند. اين دارو خواص آنابلوليکي قدرتمندي داشته و خواص آندروژنيکي آن نيز در حد متوسطي است.

    اين دارو براي کبد مسموميت زيادي را به همراه ندارد اما با اين وجود دزهاي بالاي آن براي اين عضو حساس از بدن سمي تشخيص داده شده است. «ناندرولون»به ندرت به هورمونهاي جنسي زنانه تبديل مي شود. تاثيرات مثبت اين دارو بر روي مفاصل مصدوم نيز باعث شده است تا کساني که به نوعي از مصدوميت مفصل شانه و يا زانو و حتي ستون فقرات رنج مي برند، با موفقيت از اين دارو استفاده کنند. مصرف اين دارو با تسريع فرايند ريکاوري همراه بوده و بالانس نيتروژن را نيز به نفع ورزشکاران تغيير داده و سنتز پروتئين در عضلات را نيز شدت مي دهد.

    شايد تنها مورد نگران کننده و منفي در مورد اين دارو اين باشد که مصرف آن حتي تا 12 الي 18 ماه پس از قطع دارو نيز در تستهاي کنترل دوپينگ قابل ردگيري است. قهرمانان دوي سرعت جهان «Linford Christie » و «Marelene Ottey » و برخي از ورزشکاران ايراني که نيازي به نام بردن ار آنها نيست گويا اين حقيقيت را ناديده گرفته بودند که پس از گرفتن نتايج تستهاي دوپينگ، سر افکنده و شرمنده شده و از دور مسابقات حذف شده و با برخي محروميتها نيز رو به رو گشتند.

    اين دارو را مي توان از پر مصرف ترين و محبوب ترين استروئيدهايي دانست که در دنياي پرورش اندام امروز مورد استفاده قرار مي گيرد.

    اين دارو استروئيدي قابل تزريق و روغني است که غالبا به صورت آمپولهاي 100 ميلي گرم در سي سي تهيه و به بازار عرضه مي شود. عوارض جانبي اين دارو در قياس با ديگر استروئيدهاي تزريقي بسيار کم است. اين دارو در عين حالي که براي کبد نيز مسموميت چنداني را به همراه ندارد، باعث افزايش حجم و قدرت بدني مطلوبي شده و در تشديد روند چربي سوزي نيز ورزشکاران را ياري مي دهد. تنها زماني که از دزهاي سنگين و سخاوتمندانه اين دارو استفاده شود، امکان و احتمال تبديل شدن آن به هورمونهاي جنسي زنانه وجود خواهد داشت. مصرف اين دارو با افت محسوس ميزان ترشح طبيعي هورمون تستوسترون همراه خواهد بود که با مصرف داروهاي افزاينده ترشح طبيعي هورمون تستوسترون مي توان اين عارضه را به خوبي مهار کرد.

    اين دارو به دليل اينکه اصولا دارويي پر مصرف و پر فروش است، بيشتر از ديگر داروها مورد توجه قلابي سازان و جاعلين قرار گرفته است. امروزه نمونه هاي قلابي و بي مصرف و حتي مضر و خطرناک اين دارو بازارهاي سياه دنيا را اشباع کرده است. قيمت اين دارو نيز در قياس با ديگر داروهاي تزريقي مناسب و مقرون به صرفه است. دز مصرفي معمول اين دارو در حدود 200 ميلي گرم در هفته و دز مصرف آن براي ورزشکاران پيشرفته نيز در حدود 200 ميلي گرم در روز توصيه شده است. طول دوره مصرف اين دارو نيز بين 2 الي 4 ماه متغيير است. با مصرف اين دارو زمان انعقاد خون افزايش يافته و احتمال خون دماغ شدن فرد نيز وجود خواهد داشت. اين دارو از اين جهت که استروئيدي تقريبا کم خطر و کم عارضه است، به شدت مورد توجه ورزشکاران رشته هاي قدرتي و همچنين مورد توجه پزشکان و مربيان ورزشي قرار گرفته است.

    اين دارو به دليل خواص آندروژنيکي بسيار کمي که دارد، مورد توجه ورزشکاران زن نيز قرار گرفته و در بين آنها نيز محبوبيت يافته است. اگر چه اين دارو نيز همانند ديگر داروهاي استروئيدي عوارضي را به دنبال دارد، اما ميزان شيوع و بروز اين عوارض در قياس با ديگر داروها و استروئيدها کمتر شايع بوده است. اين دارو بر خلاف تستوسترون که موجب تضعيف سيستم ايمني بدن مي شود، تاثير منفي بر اين سيستم ندارد. «ناندرولون» تاثير منفي و نامطلوبي بر بافتهاي پيوندي و بر مفاصل ندارد. اما با اين اوصاف اين نکته را همواره به خاطر داشته باشيد که مصرف اين دارو حتي تا 18 ماه پس از قطع مصرف نيز در تستهاي دوپينگ قابل ردگيري است.

    اين دارو عموما به صورت ويالهاي 2 ميلي ليتري که هر ميلي ليتر آن حاوي 100 ميلي گرم داروي اصلي است، توليد شده و به بازار عرضه مي شود. دز معمول و متوسط مصرف اين دارو در حدود 200 ميلي گرم در هفته است اما ورزشکاران گاه تا 400 الي 1000 ميلي گرم از اين دارو در هفته نيز مصرف مي کنند.

  5. Top | #25
    آندریول خلاصه: آندریول، استروییدی نسبتا جدید و پس از متیل تستوسترون که محبوبیتی کسب نکرد، تلاشی برای ساخت یک نوع تستوسترون خوراکی است.

    مترجم: د. کسری

    توجه: اطلاعات مندرج در این مقاله، فقط برای آگاهی خوانندگان مطرح شده اند.

    نام داروشناسی: تستوسترون (مثل آندکانوآت)
    ساختار شیمیایی: آندروستا-4-ان-3-یک،17بی-ال





    وزن مولکولی پایه: 288.429
    وزن مولکولی استر: 186.2936 (اسید آندکانوییک، 11 کربنی)


    مقدار مصرف موثر: روزانه 8 تا 16 کپسول خوراکی
    مقدار قابل تهیه: کپسول 40 میلی گرمی

    ویژگیها:

    آندریول، استروییدی نسبتا جدید و پس از متیل تستوسترون که محبوبیتی کسب نکرد، تلاشی برای ساخت یک نوع تستوسترون خوراکی است. سیستم پخش آندریول در بدن هم کاملا جدید و بسیار امیدبخش است. اگر بخاطر چند ویژگی غیرعادی نبود، مطمئنا این سیستم پخش، محبوبیتی چشمگیر پیدا می کرد. متیل تستوسترون خام، اولین استرویید خوراکی بود که از طریق تغییر 17-آلفا-متیل به ترکیب پایه، عمل می کند. بجز تغییر تمایل به ترکیب با بسیاری از مواد که باعث ایجاد استروییدی با ویژگیهای کاملا متفاوت شده است، مشکل اصلی، بروز حد معینی مسمومیت کبدی می باشد که اغلب ناچیز و گاهی شدید است. بعبارت دیگر، نمی توان این ماده را با ایمنی کامل، در دوره های مداوم و مستمر، مصرف کرد. از ابتدای ورود استرویید به بدنسازی، تقاضا برای انواعی خوراکی که بتوان بمدت طولانی مصرف کرد، زیاد بوده است. اول اینکه، تجویز مکملهای تزریقی، هیچ وقت برای پزشکان، آسان نیست. زیرا، هم بسیاری از افراد، از سوزن و تزریق نفرت دارند و هم پزشکان، قرص خوراکی را به تزریق هفتگی ترجیح می دهند. به همین دلیل، ساخت استروییدی که نیاز به تبدیل 17-آلفا-متیل نداشته باشد، کاملا مورد نظر بوده است.

    پاسخ، یافتن روشی جدید برای پخش در بدن بود که کبد را دور بزند تا نیازی به تبدیل استرویید برای محافظت از آن در برابر خنثی شدن در کبد نباشد. این روش در جذب لنفی یافت شد، اما همچون بسیاری از شیوه های مصرف، بسیار خاص و محدود است. سیستم لنفی، مجموعه ای از کانالهای ***** شده است که وظیفه جذب مجدد آب را برعهده دارند. هنگامیکه خون از طریق سرخرگها به بافت می رسد، اکسیژن و مواد مغذی خود را از دست می دهد و سپس توسط سیاهرگها به قلب باز می گردد. متاسفانه، فقط 85% این مایع بلافاصله جذب می شود. بعبارت دیگر، 15% آن در بافت باقی می ماند. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، ظرف چند روز مثل بادکنک ورم می کنیم و منفجر می شویم. به همین دلیل، بجز شبکه خونرسانی، یک شبکه مویرگی دیگر بنام سیستم لنفی، در داخل بافتها وجود دارد. تنها وظیفه این شبکه هم، تخلیه آب از بافت است. این شبکه در سراسر بدن با گره های لنفی ***** شده است. این گره ها از عبور ویروسها یا سلولهای سرطانی در مویرگهای لنفی و گسترش آنها در بدن، پیشگیری می کنند. اما شبکه لنفی اطراف لوله گوارش، استثناء است. مایع لنفی، چون آب خالص است، معمولا زلال است، اما در این ناحیه وضع فرق می کند. دلیل آن هم، جذب انواع روغن و چربی است.

    استروییدها از ذخیره اصلی چربی در بدن – کلسترول – درست می شوند. بنابراین، امکانی آشکار پدید می آید. 75 تا 80 درصد شبکه لنفاوی، در مجرای اصلی (داکتوس توراشیاکوس) تخلیه می شود. این مجرا هم به آنگولوس ونوسوس ریخته می شود که سیاهرگ جوگولاریس اینترنا (سیاهرگ داخلی گردنی) و سیاهرگ سابکلاویا (زیر جناق سینه)، درست پیش از ورود به قلب، به یکدیگر می پیوندند. بعبارت دیگر، این چربیها می توانند بدون عبور از کبد، مستقیما وارد قلب شوند. اکنون این سوال مطرح می شود که اگر استروییدی توسط شبکه لنفاوی بسرعت جذب می شود، چرا اصلا آنرا از تاثیر کبد محافظت کنیم؟ واضح است؛ مقدار آن چندان زیاد نیست، چون این شبکه، فقط چربیهای واقعی را جذب می کند. مویرگهای لنفاوی می توانند استروییدهای حل شده در چربی را به همراه چربی جذب کنند. بدین ترتیب، ترکیب مورد نظر، جاذب چربی، کاملتر و پایدارتر می شود. همانگونه که از تجربه استروییدهای تزریقی آموخته ایم، با افزودن یک استر، می توان خاصیت جذب کنندگی چربی را افزایش داد. هر چه زنجیر استر بلندتر باشد، جذب چربی استرویید بیشتر می شود. برای این مورد خاص، دانشمندان، استر آندکانوآت را در نظر گرفتند که 11 کربن دارد؛ بلندترین استری که تابحال مورد استفاده قرار گرفته است.

    تستوسترون آندکانوآت در نوعی روغن سترون حل می شود و سپس در کپسول بسته بندی می شود. در نتیجه، استرویید محلول، پیش از عبور از کبد، توسط سیستم لنفاوی براحتی جذب و به قلب ریخته می شود تا از آنجا در سراسر بدن پخش شود. سیستمی بدیع و کامل است؛ حداکثر پخش، بدون مسمومیت کبد! استروییدی قوی با قابلیت استفاده در دوره های طولانی. با اینحال، معمولا تئوری با عمل تفاوت دارد. نتیجه مطالعات انجام شده روی مردان و زنان، در بهترین حالت، حاکی از ملایم و ناسازگار بودن آندریول بود. ملایم بودن، مشکلی است که بسادگی با مصرف مقادیر بیشتر برطرف می شود، اما ناسازگاری، قضیه ای کاملا متفاوت است. ظاهرا، مقدار پخش شده در بدن و حداکثر مقدار تستوسترون خون و همچنین مدت اثر، نه تنها فرد به فرد، بلکه روز به روز هم تفاوت داشت. بعبارت دیگر، مقدار تستوسترون خون یک فرد معین، در روزهای مختلف تفاوت داشت و این تفاوت اصلا ناچیز نبود.

    ممکن است حداکثر مقدار تستوسترون خون یک نفر 5 نانوگرم در میلی مول باشد و دیگری 50. بدتر از این، مقادیر تستوسترون متفاوت در روزهای مختلف است. مقدار مصرف آنابولیک (غیر ورزشی) این ماده، روزانه 8 تا 16 کپسول است. این مقدار، بیش از تزریق هفتگی انواع استرهای سایپیونیت و انانتیت اغلب ورزشکاران است. معمولا، هر کپسول، 40 میلی گرم تستوسترون آندکانوآت دارد. استر، استرویید را در خون آزاد می کند و تقریبا 25 میلی گرم از تستوسترون کپسول را به بدن می رساند که مجموعا در شبانه روز، معادل 200 تا 400 میلی گرم می شود. با وجود تازگی و قیمت نه چندان ارزان، آندریول هم، احتمالا مثل متیل تستوسترون می شود.

    با توجه به ویژگیهایی نظیر استر پروپیونیت یا محلول تزریقی، مقادیر تستوسترون، دی اچ تی و استروژن، بسادگی قابل کنترل هستند. به همین دلیل، این استرویید را می توان هر زمان در طول سال مصرف کرد، چه بدنساز در حال خشک کردن باشد، چه حجم آوردن. بدلیل استرهای بلندتر، احتباس آب، قابل توجه نیست، اما در صورت بروز هم، براحتی بوسیله پروویرون یا نولوادکس قابل کنترل است. این ماده، تستوسترونی خالص، با تمام ویژگیهای مربوطه است، بنابراین اگر بمقدار کافی مصرف شود، بدلایل یاد شده، ماده ای خوب برای افزایش حجم است. این استرویید بی خطر (برای کبد) و قابل کنترل خوراکی را می توان بمدت طولانی مصرف کرد. برخی افراد نتیجه خوبی از آندریول می گیرند، اما کسانی که بدنبال پیشرفتی جدی هستند، معمولا آنرا ماده ای ملایم خواهند یافت. آندریول را می توان ابتکاری عالی در جهان پزشکی دانست، اما برای ورزشکاران حرفه ای، معجزه نمی کند.

    چگونگی مصرف:

    آندریول، مصارف زیادی ندارد. مقدار مصرف روزانه، 8 تا 16 کپسول است و همراه با اغلب استروییدهای دیگر، قابل ترکیب است. مشکلات احتباس آب ناشی از تستوسترون، حتی اگر نتوان پروویرون را برای به حداکثر رساندن قابلیت آندریول مصرف کرد، معمولا، آنقدر قابل کنترل هستند که در دوره خشک کردن هم بتوان این استرویید را مصرف کرد. بطور کلی، بعلت ملایم بودن، نیازی به مصرف مواد کمکی نیست و کاهش یا قطع مصرف، به عوارض احتمالی، پایان می دهد. ضد استروژنهای متداول را می توان مصرف کرد، اما با توجه به قیمت آندریول و اثر ملایمش، نیازی به هزینه کردن برای نولوادکس یا آریمیدکس دیده نمی شود.

    بهتر است که کپسولها را در طول شبانه روز تقسیم کرد. اغلب استروییدهای خوراکی، تبدیل 17-آلفا-متیل را بدنبال دارند که باعث تغییر میل ترکیبی و ترکیبشان می شود، بنابراین، مصرف یکباره کفایت می کند. در مورد آندریول، پخش سریع است، اما هیچ گاه نیمه عمر 3 تا 5 ساعتی را دوام نمی آورد. بنابراین، باید در سه مقدار مساوی در طول روز مصرف شود. مصرف این ماده، همراه با وعده های اصلی غذا توصیه می شود، زیرا در حضور صفرا و سایر ترشحات لوله گوارش، جذب لنفاوی، افزایش می یابد.

  6. Top | #26
    افدرين

    موارد مصرف*: افدرين* براي* درمان* علامتي*آسم* نايژه*اي* و انسداد برگشت*پذيرراههاي* تنفسي*، رفع* احتقان* بيني* يا محرك*سيستم* عصبي* مركزي* مصرف* مي*شود.


    مكانيسم* اثر: افدرين* يك* مقلد سمپاتيك*است* كه* به*طور مستقيم* و غيرمستقيم*برگيرنده*هاي* آلفا و بتا آدرنرژيك* اثرمي*كند. اين* دارو باتحريك* گيرنده*هاي* بتادو آدرنرژيك*، عضلات* صاف* نايژه* را شل*مي*كند و با برطرف* نمودن* اسپاسم*خفيف*نايژه*، ظرفيت* حياتي* را افزايش*مي*دهد و عمل* تهويه* را بهبود مي*بخشد.


    فارماكوكينتيك*: متابوليسم* دارو كبدي* است*و پس* از تزريق* عضلاني* يا زيرجلدي*به*سرعت* جذب* مي*شود. دفع* دارو كليوي*است*. اثر دارو 20ـ10 دقيقه* پس* از تزريق*داخل* عضلاني* شروع* و 60ـ30 دقيقه* پس*از تجويز 50 ـ 25 ميلي*گرم* باقي* مي*ماند.


    هشدارها: 1 ـ در صورت* وجود بيماريهاي*قلبي* ـ عروقي* شامل* آنژين* صدري*، آريتمي*قلبي*، نارسايي* عروق* كرونر، پركاري*تيروئيد، ديابت*، بيماري* ايسكمي* قلبي*،افزايش* فشارخون*، نقص* عملكرد كليوي*بايد بااحتياط مصرف* شود.


    2 ـ اين* دارو در مقايسه* با به* محركهاي*گيرنده* بتادوآدرنرژيك* عوارض* جانبي*بيشتري* دارد و به*دليل* بروز آريتمي* وساير عوارض* جانبي*، كمتر مناسب* است*.از اين* رو، حتي*الامكان* بايد از مصرف* اين*دارو خودداري* گردد.


    3 ـ در صورت* وجود هيپرتروفي*پروستات* مصرف* دارو ممكن* است* باعث*احتباس* حاد ادرار شود.


    4 ـ تداخل* دارو با مهاركننده*هاي* منوآمين*اكسيد از نظر باليني* اهميت* فراوان* دارد.



    عوارض* جانبي*: تاكي* كاردي*، اضطراب*،آريتمي*، زبان* خشك* شده*، بيقراري* وبي*خوابي* از عوارض* شايع* افدرين*مي*باشند.


    تداخل*هاي* داروئي*: مصرف* همزمان*كلروفرم*، يا هالوتان* با افدرين* ممكن* است*خطر آريتمي* شديد بطني* را به*ويژه* دربيماران* داراي* سابقه* بيماري* قلبي* افزايش*دهد. مصرف* همزمان* اين* دارو بامسددهاي* بتاممكن* است* بااثرگشادكنندگي* برونش* افدرين* مقابله* نمايد.مصرف* همزمان* افدرين* با مسددهاي* بتاممكن* است* باخطر افزايش* فشارخون* وبراديكاري* شديد بااحتمال* ايست* قلب*همراه* باشد. مصرف* همزمان* افدرين* بامهار كننده*هاي* منوآمينواكسيداز ممكن*است* اثرات* تحريك* قلبي* ـ عروقي* افدرين* رادر نتيجه* آزادشدن* كاتكولامين*ها طولاني* وتشديد نمايد. مصرف* همزمان* اين* دارو باگليكوزيدهاي* ديژيتال* ممكن* است* خطرآريتمي* قلبي* را افزايش* دهد.


    نكات* قابل* توصيه*: 1 ـ براي* به*حداقل*رسانيدن* احتمال* بي*خوابي*، دارو چندين*ساعت* قبل* از خواب* مصرف* شود.


    2 ـ در صورت* سابقه* حساسيت* نسبت*به*مقلدهاي* سمپاتيك* يا وجود بيماريهاي*قلبي* ـ عروقي* اين* دارو بااحتياط مصرف*شود.


    3 ـ مصرف* همزمان* دارو با مسدددهاي*بتاآدرنرژيك*، كدئين*، گليكوزيدهاي*ديژيتال*، مهاركننده*هاي* منوآمينواكسيدازو داروهاي* ضدافسردگي* سه* حلقه*اي* بايدبا احتياط صورت* پذيرد.


    مقدار مصرف*


    بزرگسالان*: مقدار 25ـ 12/5 ميلي*گرم* ازدارو به*صورت* داخل* عضلاني*، داخل*وريدي* يا زيرجلدي* تزريق* مي*شود ومقادير بعدي* برحسب* پاسخ* بيمار تنظيم*مي*شود. حداكثر مقدار مصرف* دارو 150ميلي*گرم* در هر 24 ساعت* مي*باشد.


    كودكان*: mg/kg 3 يا mg/m2 100 سطح* بدن*به*صورت* داخل* وريدي* يا زيرجلدي* درروز، در 6ـ4 مقدار منقسم* تجويز مي*شود.

  7. Top | #27
    فاكتور رشد شبه انسولين -1 ياIgf-1


    فاكتور رشد شبه انسولين -1 يا سوماتومدين C

    IGF-1 يك هورمون پلي پپتيدي است كه مثل انسولين از 70 اسيد امينه تشكيل شده. اين ماده يك هورمون خيلي انابوليك كه عمدتا در كبد(هم چنين در بافت هاي محيطي) با تحريك هورمون رشد ازاد مي شود.اين هورمون مسئوليت بيشتر فعاليت هاي هورمون رشد(GH) از قبيل احتباس نيتروژن و سنتز پروتئين وهم چنين هيپرپلازي سلول عضله (افزايش در تعداد سلول هاي عضلاني) و ميتوژنژ(رشد فيبرهاي عضلاني جديد) را بر عهده دارد ,همينطور مي تواند سبب هيپرتروفي عضله اسكلتي شود.
    IGF و هورمون رشد بهم وابسته اند. پيش از اين مشخص شده بود كه سطح IGF و GH بطور چشمگيري در تمرينات ورزشي بالا مي رود كه اين يك فاكتور اصلي در تاثيرات انابوليك است.
    در بسياري از مواقع ممكن است كه از IGF به جاي هورمون رشد استفاده شود.از اينرو اين ماده براي رشد عضله لازم و كافي به نظر مي رسد و هم چنين يك ضد كاتابوليك قوي است.
    اثرات انابوليك IGF رابطه مستقيمي با مقدار پروتئين دارد وبراي نتيجه بهتر بايد به مقدار كافي پروتئين بخوريد.
    IGF ممکن است از منافع خاص به ورزشکاران وارد عمل مي شود ، چون ممکن است توانايي ورزشكار را براي يادگيري مهارت هاي جديد و تکنيک هاي مربوط به ورزش خود را بهبود بخشد.
    اين ماده تشكيل كلاژن و كمك به ترميم غضروف را بهبود مي بخشد و همينطور موجب تراكم مناسب استخوان و تنظيم تراكم ان مي شود.
    IGF درورزشكاران و بدنسازاني كه صدمه مفاصل را تجربه كرده اند مفيد مي باشد و به طور قابل ملاحضه اي موجب كاهش زمان بهبود و هم چنين افزايش قدرت در ناحيه بهبود يافته مي شود.
    IGF موجب افزايش 15% توده عضلاني و 14% افزايش قدرت به طور ميانگين ميشود.
    يك وابستگي خيلي زياد و عمل مشترك بين IGF و هورمون رشد و انسولين وجود دارد و كساني كه IGF و هورمون رشد را با هم استفاده كرده اند توده عضلاني بيشتري كسب كرده اند تا استفاده هر يك به تنهايي. علاوه بر اين, يك احتمال هست كه تستوسترون با همكاري هورمون رشد سبب افزايش سطح IGF در عضلات مي شود و بهترين عملکرد هورمون رشد زماني که در رابطه با هورمون تستوسترون استفاده مي شود. هورمون رشد حساسيت به انسولين را افزايش مي دهد.
    محبوب ترين نوع IGF موجود در بازار سياه هم اکنون LR3IGF-1 (Long R3 IGF-1) است كه از 83 اسيد امينه تشكيل شده و2 تا3 برابر قوي تر از IGF-1 هست.
    دوز مصرفي: 60mcgs -120mcgs در روز

    IGF يك هورمون گران قيمت است.

    ای جی اف ۱
    یک هورمون پولیپپتیدی هم سایز انسولین (۷۰ آمینو اسیدی) بوده از خانواده عوامل رشدی میباشد. بسیار آنابولیک بوده و به مقدار زیادی از کبد آزاد شده و اثر هورمون رشد را دارد. این هورمون مسول اثرات آنابولیکی هورمون رشد مثل حفظ نیتروژن و پروتئین سازی، و همینطور هایپر پلازی عضلات میباشد. دقت کنید که هورمون رشد و این هورمون به هم مرتبت هستند و سطح ایندو در خون پس از تمرین بالا رفته و اینکار میتواند موثر در تاثیر آنابولیکی تمرین باشد. در اصل میتوان به جای هورمون رشد این هورمون پپتیدی را بکار برد. اما بهر حال تاثیر آنابولیکی ای جی اف با میزان آمینو سید موجود در عضلات میتواند محدود باشد. پس ای جی اف وقتیکه میزان مصرف پروتئین بالا باشد بهتر کار خواهد کرد. ای جی اف به دلیل تاثرات روی سیستم عصبی و یاد گیری میتواند به ورزشکارانی که نیاز به یاد گیری مهارت در انجام فعالیت ورزشی خود دارند، کمک کند. این خاصیت ای جی اف میتواند در درمان آلزایمر هم بکار گرفته شود. مصرف ای جی اف کمک به بهبود تشکیل کلاژن و ترمیم غضروف کرده و رکاوری را کوتاه میکند. حال که متوجه شدیم که ای جی اف چیست و چیکار میکند بهتره ببینیم چه انتظاری میشه ازش داشت؟ محققین نشاند دادند ا ار موش تزریق ای جی اف ۱ ۱۵% حجم عضلانی و ۱۴% قدرت را افزایش داد. به نظر میرسه که این عمل ای جی اف مربوط به افزایش قدرت رکاوری عضلات در اثر تحریک سلولهای ساتلیت هست. اگر شما یک بدنساز ۱۰۰ کیلو هستید با مصرف این ماده ۱۱۵ کیلو خواهید شد. و اگر پاور لیفطری هستید که پرس سینه ۲۰۰ کیلو (۴۴۰ پوند) میزنید قادر خواهید بود که ۵۰۰ پوند بزنید. پس اینها نتایج کمی نیستند. البته که نمیشه با نتایج روی موش برای انسان هم نتیجه گرفت والی این ارقام به اما کمک میکنه که بدونید چه انتظاری داشته باشید. حال چطور باید ای جی اف ۱ را استفاده کرد. باید دانست که مصرف این ماده با انسولین، و هورمون رشد اثر بهتری و بیشتری را میدهد. در تحقیقات نشان داده که اگر شما ای جی اف با هورمون رشد را با هم مصرف کنید حجم خالص بیشتری خواهید داشت. همینطور احتمال زیادی دارد که مصرف تستوسترون هم با اینا اثر بهتری را خواهد داشت. نشانداده شده که مصرف هرمون رشد با ای جی اف در مدت ۱۲ هفته ۳ کیلو عزله خالص کسب کرده و ۲ کیلو چربی از دست دادند. پس وقتی میخواهید ای جی اف استفاده کنید باید هورمون رشد هم استفاده کنید و ما میدانیم که هورمون رشد وقتی با تستوسترون مصرف بشه تاثیرش بیشتره و ما میدانیم که هورن رشد حساسیت انسولینی را بالا میبره پس بهتره که از انسولین هم استفاده کرد و اگر از انسولین استفاده میکنید و نمیخواهید چربی بگیرید برای راحتی کار میتوان از یک چربی سوز مثل تی ۳ استفاده کرد. پس میبینید که لیست موادی که باید با ای جی ف ۱ استفاده کرد تا بهترین اثر را دید طولانی هست پس بیایید واقع بین باشیم اگر پول کافی دارد میتوانید حد اکثر اثر را با مصرف تمام مواد فوق دید وگرنه پولتون را هدر ندید. دوز مصرف ای جی اف بین ۵۰ میکروگرم روزی تا ۱۲۰ بنا به هدف والی کسانی که بیشتر مصرف کردند بجز سر گیجه و حالت تحوع چیزی بیشتر نصیبشون نشد.


    از خواص دیگر ای جی اف ۱ میتوان به انتقال آمینو اسیدها به داخل سلولها و ممانعت از تجزیه پروتئین سلولها نام برد. همچین نشان داده شده که ای جی اف ۱ تاثیری در چربی سوزی به مانند هورمون رشد ندارد شاید به این دلیل که رسپتورش در سلولهای چربی وجود ندارد. این موضوع شاید برای بسیاری از بدنسازها که سر چربی سوزی ای جی اف ۱ قسم میخورن بسیار تعجب آور باشه اما به هر حال بسیار غیر محتمل هست که اثر چربی سوزی ای جی ف ۱ مستقیما از تاثیر خودش باشد. در مورد متابولیسم کرب هم ای جی اف ۱ مثل انسولین عمل میکند و تزریقش موجب پایین آمدن قند خون شده و به نظر میرسد که ای جی اف ۱ در کارکرد کلی انسولین در عضلات اسکلتی موثر هست. پس هنگام مصرف ای ی اف ۱ باید دوز انسولین را کم کرد و مصرف کرب را پس از تزریق انسولین بالا برد.
    ای جی اف ۱ ماده ای نیست که بدنسازان بی تجربه بخواهند ازش استفاده کند. بهتر هست که قبل از مصرف ای جی اف ۱ چند سالی با استروئید های دیگر تجربه داشت و باید از کاهش قند خون بعد از مصرف نیز آگاه بود. اثرات منفی جانبی ای جی اف ۱ میتواند شامل افزایش ریسک سرطان، تسریع رشد تومور و بزرگ شدن روده ها نام برد. پس باید دوباره تاکید کرد که مصرف ای جی اف ۱ برای بدنسازان کم تجربه به هیچ عنوان توصیه نمیشود. به دلیل اینکه نیمه عمر ای جی اف ۱ خالص کمتر از ۱۰ دقیقه هست و یک ماده بسیار ناپایدار هست بندرت به صورت خالص مصرف میشود. در عوض یک ماده مشابهی بنام Long R3IGF-1 بکار میرود. تغیراتی که در این ماده وجود دارد موجب میشودکه تاثیر آن بروی رسپتورهای ای جی اف ۱ بیشتر بوده و نیمه عمر آن تا چندین ساعت افزیش مییابد. پس شخص مصرف کننده میتواند با مصرف دوز کمتر و تعداد دفعات کمتر مصرف کند. دوز مصرف مناسب برای شروع ۲۰ تا ۴۰ میکروگرم هست والی اکثر افراد با ۴۰ میکرو شروع میکنند. بر خلاف هورمون رشد تاثیر این هورمون بسیار سریع مشاهده میشود و معمولا دوره آن ۴ هفته میباشد. اما بعضیها تا ۵۰ روز هم ادامه میدهند و سپس ۵۰ روز متوقف میکنند. بسیاری از افراد از این هورمون در انتهای دوره استروئیدی یا در شروع دوره پاکسازی ازش استفاده کرده و افزایش چربی سوزی و عضله خالص را تجربه کرده اند. افزایش ۱ تا ۲ پوند عضله خالص در طی دو هفته مصرف چیزی غیر عادی نیست. تزریق R3IGF-1 پس از هر جلسه تمرین (در انتهای تمرین) بهتر است انجام شود گرچه تقسیم مصرف آن به صورت صبح و بعد از تمرین هم بطور معمول استفاده شده است. تزریق این پپتید داخل عضلانی و به صورت دو طرفه است یعنی هر دوی مثلا عضلات بازو بعد از تمرین ۲۰ میکرو در یکی و ۲۰ تا در دیگری. مصرف بصورت ۵ روز پشت سر هم و ۲ روز استراحت هم نحوه دیگر مصرف این پپتید است. گرچه هیچ منبع علمی در مورد تاثیر موذیعی در رشد عضله در اثر مصرف وجود نداره اما تصور بر اینه که رسپتورهای عضلاتی که بکار گرفته شده اند افزایش یافته در نتیجه مصرف موزعی موثر هست اما این مسله تا به حال از نظر علمی ثابت نشده است. کسی که سابقه خانوادگی سرطان، تومور یا دیابت داره اصلان نباید از این پپتید استفاده کنه. این ماده به صورت پودر هست که باید ابتدا با مایه که بهامراهش هست درستش کرد و بعدش میشه تا چند ماه (۳ ماه) حتا در دمای اتاق ۲۰ درجه نگهداری کرد. با استیک اسید ۱۰۰ میلیمول باید قاطیش کرد و درست کرد. معمولا قلزتش ۱ میلیگرم در میل هست که ۰.۰۴ میل معادل ۴۰ میکرو گرم خواهد بود (۴ ای یو با سوزن انسولین). بودند کسانی که تا یک سال بعد از مخلوط کردن این پپتید با استیک سید در فریزر استفاده کردند و جواب گرفتند اما این جای نگرانی دارد چون دستور عمل خود تولید کنندهه مهمتر هست. در دمای -۲۰ میتوان تا ۳ سال نگهداری کرد.

  8. Top | #28
    درایو (Drive)

    مشخصات:آمپول 10 میلی گرم.این دارو برای مصارف دامپزشکی در استرالیا تولید میشود و آثار آنابولیک بالایی نیز داردو دارای آثار آندروژنیکی میباشد.
    ورزشکارانی که از این دارو استفاده میکنند تمایل زیادی نشان میدهندو باعث میشود که عضلات بهتر نشان دهند که با اضافه کردن وزن نیز همراه است.
    درایو با دکادورابولین و وینسترول قابل مقاسه است هر چند که درایو قابل قیاس با تستسترون نیست.
    عوارض:به اندازه کمی تبدیل به استروژن میشود و اثرات مهمی برای کبد دارد.
    این دارو در فلوریدا ,اوهایو,استرالیا و تگزاس مصرف زیادی دارد.
    دز مصرفی:2سی سی در هفته.

  9. Top | #29
    استن (Sten)

    Sten(تستوسترون سيپيونات +پروپيونات +DHEA)

    فرمول باز:C19 H28 O2
    وزن مولكولي: 288.6112
    نسبت انابوليك به اندروژنيك: 100/100
    دوز موثر(مردان): 200 تا 2000ميلي گرم در هفته
    دوز موثر(زنان): توصيه نمي شود
    مدت فعاليت در بدن: 12روز
    تشخيص در تست دوپينگ: بيشتر از 3 ماه


    استن مخلوطي از استروئيد هاست شبيه به تستوويرون اما با دوز متفاوت و بعلاوه DHEA .
    هر امپول (2ميلي ليتر) استن شامل 25 ميلي گرم تستوسترون پروپيونات و 75 ميلي گرم تستوسترون سيپيونات و 20 ميلي گرم DHEA .

    DHEA (دي هيدرواپي اندروسترون) يك هورمون است كه بوسيله غدد فوق كليوي و مغز ساخته ميشود.مقداري ازDHEA در مردان به تستوسترون و در زنان به استروديول تبديل ميشود.
    DHEA به طور قابل توجه اي باعث كاهش چربي هاي بدن مي شود به خصوص چربي هاي شكمي و احشايي.

    استن يك داروي خيلي جالب است كه شامل استروئيد چربي سوز و هم چنين تستوسترون با فعاليت پايدار و كوتاه مدت است.

    استن شامل تستوسترون است كه اين ماده باعث قدرت و رشد عضلات مي شود به سبب بالا بردن احتباس نيتروژن در عضلات چون نيتروژن باعث نگهداري پروتئين بيشتري در عضلات مي شه.
    تستوسترون هم چنين موجب افزايش سطح هورمون انابوليكي به نام IGF مي شود كه اين هورمون واسطه هورمون رشد(HGH) است كه سبب رشد عضلات مي شود. تستوسترون مي تواند در تمرينات سخت از تخريب عضلات جلوگيري كند و هم چنين موجب افزايش گلبول هاي قرمز شود كه افزايش گلبول هاي قرمز موجب اكسيژن رساني بيشتري به عضلات و در نتيجه ريكاوري ان ها را کاهش مي دهد.

    تستوسترون موجود در استن مي تواند به مواد ناخواسته اي مثل DHT تبديل شود كه اين ماده سبب ريزش مو و بزرگ شدن پروستات مي شود. پس عاقلانه است كه همراه استن از داروي propecia براي کاهش عوارض جانبي اين هورمون استفاده كرد. هم چنين تستوسترون به راحتي مي تواند به استروژن (هورمون ***ي زنانه) تبديل شود كه از عوارض ان مي توان احتباس اب-ژينكوماستي-افزايش فشار خون-اكنه و افزايش كلسترول را نام برد كه براي مقابله با ان ها بايد از داروهاي انتي استروژن استفاده كرد.

    استن براي خانم ها حتي در دوز پايين هم پيشنهاد نمي شود زيرا تستوسترون موجود در اين ماده موجب كلفت شدن صدا و افزايش موهاي بدن و همچنين باعث بزرگ شدن كليتوريس در زنان مي شود.

    دوز موثر براي مبتديان 200 تا 400 ميلي گرم در هفته و براي متوسط ها 400 تا 800 ميلي گرم در هفته و براي حرفه اي ها بيش از 1000 ميلي گرم در هفته است.

    چون تستوسترون موجود در استن يك هورمون انابوليك اصلي در مردان است پس ميتوان استن را با ديگر هورمون ها مثل ديانابول-بولدنون-دكا و يا ترنبولون استفاده كرد.
    به دليل اينكه استن فقط شامل هورمون هاي طبيعي است براي كساني كه بايد تست هاي فصلي دوپينگ را بگذرانند بسيار مناسب است.

    استن به خاطر تستوسترون پروپيونات به كار رفته در ان بايد هر سه روز يكبار تزريق بشه تا سطح پايداري از تستوسترون در خون بوجود ايد.

موضوع بسته شد
صفحه 3 از 3 نخستنخست 1 2 3

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید