پس از پیشرفتی سریع در رده آماتور کری ریچاردسون در رده حرفه*ای آرام و کم*فعالیت نشان داد. و هرچند در مسابقات معدودی حضور یافت ولی به*عنوان یک تازه*وارد مقام*های نسبتاً خوبی به*دست آورد. جدای از عملکردش در بدنسازی، این بدنساز آرام اهل نیوجرسی شیوه زندگی آرامی را برگزیده. هرچند هنوز در شهر کوچکی اقامت دارد. ولی سفر طولانی داشته از یک خلاف*کار تا مبارزی علیه خلاف*کاران، از جوانی ریزنقش تا یکی از بهترین بدنسازان در رده*بندی جهانی.
در ادامه خواهیم دید که چه*طور کری ریچاردسون آینده خود را رقم زد. همین*طور شاهد عملکرد او در حال حاضر و برنامه*های او برای آینده خواهیم بود. داخل باشگاه و خارج از آن، روی صحنه و در زندگی روزمره.
● تعیین هدف ریچاردسون یکی از متواضع*ترین و مهربان*ترین افراد در میان تمام حرفه*ای*هاست، پدر و همسری فداکار. ولی اگر او را هفده سال پیش می*دیدید، با یک خلاف*کار، فروشنده مواد مخدر و باج*گیر مواجه می*شدید. ”بدنسازی مرا به*خاطر تمام دیسیپلین و نظمی که برای خوردن و تمرین نیاز بود در مسیر درستی قرار داد. ناگهان متوجه شدم که وقتی برای شرارت و دردسرسازی*ها ی بیشتر ندارم، و نمی*خواستم که داشته باشم، چون تصمیم گرفته* بودم در این عرصه به موفقیت برسم.“
مادرش باربارا به*تنهائی او، برادر بزرگ*تر و خواهرش را بزرگ کرد. او در یک فروشگاه بزرگ در بخش ارسال اجناس کار می*کرد و حالا بازنشسته شده.

ریچاردسون شانزده ساله بود که به جرم فروش کوکائین دستگیر شد، و یک هفته را در بازداشتگاه نوجوانان گذراند. نه ماه بعد، یک*بار دیگر به جرم فروش کرک دستگیر شد. این*بار یک ماه را در بازداشتگاه نوجوانان به*سر برد، و سپس چهار ماه اضافی را تحت نظارات کامل روزانه گذراند. وقتی در حال گذراندن این دوران بود در اولین رقابت بدنسازی زندگی*اش شرکت کرد و هدف و مسیرش را پیدا کرد تا از زندگی بیهوده گذشته فاصله بگیرد.

در ماه سپتامبر، برای یک دوره چهار ماهه دیگر تحت نظارت قرار گرفت، ولی این*بار از نوع قانونی، در آکادمی آموزش پلیس برای تبدیل شدن به یکی از اعضاء پلیس. او در قبل از این هم با نیروی پلیس همکاری داشته. البته همواره سعی می*کند وعده*های غذائی روزانه*اش را سر وقت مصرف کند تا بتواند هم*چنان به رقابت به*عنوان یک بدنساز ادامه دهد، ولی آینده مالی بهتری را برای او رقم خواهد زد.

”من متابولیسم بسیار بالائی دارم، بنابراین افزایش وزن برایم سخت است. اگر هر دو ساعت و نیم یک*بار چیزی نخورم، حلقه ازدواج برای انگشتم گشاد می*شود! بسیاری از افراد می*گویند نمی*توانند وزن خود را اضافه کنند حتی وقتی هله*هوله می*خورند. شما باید غذاهائی را بخورید که عضلاتتان به آن نیاز دارد. تنها راه برای این*که بتوانم وزن اضافه کنم خوردن غذاهائی مثل سفیده تخم*مرغ، سینه مرغ، استیک و برنج قهوه*ای در طول روز است.“

● اولین رقابت


۱۹۹۱ رقابت*های شهرهای هومه نیوجرسی: ”من بیش از شش ماه از شروع تمریناتم نمی*گذشت، ولی همه افراد باشگاه به من می*گفتند که بدن خوبی دارم و باید در رقابت شرکت کنم. در واقع حتی نمی*دانستم چه*طور باید رقابت کنم. تازه ۱۷ ساله شده بودم. به هرحال بین حدود ۲۳ نفر به مقام یازدهم رسیدم.“ کری سال پس از آن در همان رقابت در مقابل همان تعداد شرکت*کننده در رده وزنی آزاد به مقام دوم رسید.

● شدت تمرین


سال ۲۰۰۷، برای کسب آمادگی در رقابت*هائی که در آنها حضور یافت، برنامه*ای شامل ژیانت س و ست*های نزولی را به*کار گرفت. ”برنامه تمرین تنها ۲۰ دقیقه طول می*کشید، ولی دیوانه*کننده بود. برای مثال، در تمرین سینه من پنج حرکت انتخاب می*کردم و آنها را پشت هم و بدون توقف اجرا می*کردم در یک چرخه ۸ تکراری، سپس یک چرخه ۱۰تائی. سپس ۱۲، ۱۵ و در آخر هم ۲۰ تکراری.“ برنامه خیلی خوب جواب داد، از آن*جائی که ریچاردسون دارای متابولیسم بسیار سریعی است که هم از آن تمجید می*کند و هم گله، تمام تمرینات هوازی را حذف کرد و هر دو ساعت، نیم کیلو استیک و یک فنجان برنج قهوه*ای می*خورد و باز هم به اندازه کافی چربی*هایش را سوزاند و در هفته آخر از ۱۰۰ کیلو به ۹۳ کیلو رسید.


● تکرارهای کم


در زمان حجم کری در اغلب حرکات، از ست*های سنگین شش تکراری استفاده می*کند. ”شما باید سنگین تمرین کنید تا رشد کنید. در خارج از فصل رقابت من به رنج تکرارهای ۶ تا ۱۰ تکرار پایبندم. اگر سعی کنم همیشه از تکرارهای ۱۰ تا ۱۲ تکرار استفاده کنم سایزم را از دست می*دهم.“


امسال او تصمیم دارد مجدداً در رقابت حرفه*ای نیویورک رقابت کند. برای توصیه*های تغذیه، سراغ دان*لانگ می*رود که به او کمک کرد تا در سال ۲۰۰۵ به بهترین شرایط بدنی*اش دست یابد. ”من تنها نیاز دارم تا در بالاتنه به سایز بیشتری دست یابم، بنابراین یک*سال کامل را صرف رشد و افزایش حجم کردم. پیش از این هرگز بیش از ۱۱۷ کیلوگرم نبوده*ام. در این دوره قصد دارم تا ۱۲۱ کیلو وزنم را افزایش دهم و مدتی در این وزن بمانم.“


● زندگی خانوادگی


۱۰ سال است که کری ازدواج کرده و با همسرش جنیفر در پاترسون نیوجرسی ساکن هستند.


پاترسون، نیوجرسی، شهری شامل نژادهای گوناگون، شهری صنعتی ۳۰ مایل دورتر از منهتن، که او تمام عمرش را در آن زندگی کرده. طبق گفته خودش محله*ای که در آن بزرگ شد، بسیار خشن بود. ولی او و خانواده*اش حالا در محله خوبی از شهر زندگی می*کنند.


کری سه فرزند دارد. دختر بزرگش ۱۶ ساله، پسرش ۱۴ ساله و دختر کوچکش ۸ ساله. او در مورد مسئولیت*های پدری*اش می*گوید: ”من بدون پدر بزرگ شدم، به همین دلیل دوست دارم بچه*هایم همیشه مرا در کنارشان حس کنند.“

● دوستان خوب


بدنسازی علاوه*بر این*که مسیر زندگی کری را تغییر داد، باعث شد تا او دوستان خوبی هم داشته باشد تا همیشه پشتیبان او باشند. او از تعدادی از آنها یاد می*کند: ”گای دل کورسو صاحب باشگاه رپز در نیوجرسی است. او در تنظیم رژیم*های تغذیه و تمرین به من کمک می*کند و همیشه پشتیبان من بوده. هارلی بریت یار تمرینی من است، وکیل دادگستری که در نه سال گذشته همراه من بوده و نفر سوم جان کمپر، بدنساز سابق، قاضی و مشاور فعلی که در طول سال*های فعالیتم در بدنسازی از راهنمائی و مشاوره با او بهره برده*ام.“ ریچاردسون هر از چندی در باشگاه دیاموند کمپر در ماپلوود نیوجرسی تمرین می*کند.
”این*ها سه تن از بهترین دوستان من هستند که دوستی با آنها را مدیون بدنسازی می*دانم.“

● نقاط قوت و ضعف


ضعیف*ترین بخش بدن کری پشتش است. به همین دلیل از حرکت زیربغل هالتر خم به*عنوان حرکت اصلی برای رفع مشکلش استفاده می*کند. او تا وزنه ۱۸۰ کیلو در اجرای زیربغل هالتر خم دست برعکس پیش می*رود. در عوض نقطه قوتش عضلات چهارسر شگفت*انگیز اوست که کلید رشد آن را حرکت اسکوات با دستگاه اسمیت می*داند. ”بسیاری از افراد اسکوات با اسمیت را یک اسکوات واقعی به حساب نمی*آورند، ولی وقتی اسکوات می*روم می*خواهم به پاهایم فکر کنم. همین. نمی*خواهم به پائین پشتم فکر کنم. نمی*خواهم به حفظ تعادل وزنه فکر کنم. تنها می*خواهم زیر وزنه بروم، آن را از جایش جدا کنم، با وزنه بنشینم و بلند شوم، و در طول ست روی چهارسرم متمرکز باشم و این تمرکز تنها در هنگام اجرای اسکوات با اسمیت برایم امکان*پذیر است.“

او از کمری باریک و باسنی کوچک بهره*مند است و توانسته پاهای حجیمی بسازد با برآمدگی عالی در بخش خارجی ران، ولی می*داند که نیاز دارد تا بر پهنای پشتش بیفزاید و سرشانه*های حجیم*تری داشته باشد تا بتواند بالاتنه*اش را برای تداعی حالت X در بدن تکمیل کند.

● پیروزی*های پی*درپی


ریچاردسون سال ۱۹۹۴ در رقابت ملی رده جوانان به پیروزی رسید. ”زمانی که در رده نوجوانان رقابت می*کردم، هرگز شکستی نداشتم (قبل از آن او موفق به پیروزی مجموع در سال ۱۹۹۳ در رقابت نوجوانان نیوجرسی شده بود)، بنابراین وقتی وارد رقابت جوانان شدم، احساس نوعی شکست*ناپذیری می*کردم، ولی به سرعت فهمیدم که دیگران هم همگی این احساس را دارند و همه آماده بودند. برنچ وارن سال پیش از آن جی کاتلر را شکست داده بود، بنابراین نمی*دانستم باید چه توقعی داشته باشم. وقتی به پیروزی رسیدم باور نمی*کردم. رسیدن به مقام بهترین بدنساز در رده جوانان رویائی بود که برایم محقق شده بود.“
پس از رقابت ملی رده جوانان، ریچاردسون یک*سال از رقابت و تمرین فاصله گرفت و وزنش تا ۷۲ کیلوگرم افت کرد. ولی در ۱۹۹۶، در سن ۲۱ سالگی، و تنها پس از شش ماه تمرین دوباره، به رده آزاد صعود کرد و در سه رقابت ساحل شرقی، قهرمانی متروپولیتن نیویورک و قهرمانی نیوجرسی به پیروزی رسید (در دو رقابت اول مت* دوال را شکست داد.) سپس وارد رقابت ملی شد، و به دنبال آن با پیروزی در دسته نیمه*سنگین وزن در رقابت NPC آمریکا در رده جوانان وارد رده بزرگسالان شد. ولی این سه پیروزی منطقه*ای که مربوط به یازده سال گذشته است، آخرین رقابت*هائی بود که در آنها به قهرمانی مجموع رسید.

● فقط یک امتیاز


ریچاردسون با خنده می*گوید: ”وقتی در رقابتی رئیس تشریفات قبل از این*که پیروز رقابت را اعلام کند با صدای بلند می*گوید که اوه، رقابت نزدیکی بود، می*فهمم که قهرمانی از آن من نیست.“ او در سال ۱۹۹۶ به قهرمانی جوانان در دسته نیمه*سنگین وزن آمریکا رسید. ولی مایک والنتینو با اختلاف تنها یک امتیاز به قهرمانی مجموع رسید. در سال ۱۹۹۷ و در سن ۲۱ سالگی، ریچاردسون پیروزی در رقابت قهرمانی آمریکا در دسته نیمه*سنگین را با اختلاف یک امتیاز به جیسون آرنتز واگذار کرد. دو سال بعد، در رقابت NPC ملی، کمترین امتیاز ریچاردسون را از رادنی اس تی کلود جدا کرد. در سال ۲۰۰۰، به*عنوان بهترین بدنساز حاضر در دسته نیمه*سنگین شناخته شد، ولی قهرمانی مجموع را به ویکتور مارتینز واگذار کرد و البته باز هم با یک امتیاز.
این سه*بار آخر، کسانی از نیویورک بودند که تنها با یک امتیاز او را از میدان به*در می*کردند: ”من این افراد را زمانی که نوجوان بودم می*شناختم، و اگر کسی قرار بود مرا شکست دهد، حداقل خوشحالم که آنها بودند.“

● آینده ریچاردسون


در سن ۳۳ سالگی، هرچند که هفت سال از حرفه*ای شدن او می*گذرد، ریچاردسون هنوز هم نسبتاً جوان به حساب می*آید. ”شما می*توانید مثل کلمن و فریمن از سن چهل سال بگذرید و باز هم در این ورزش بدرخشید، بنابراین فکر می*کنم هنوز راه زیادی در پیش دارم.“
از ریچاردسون می*پرسیم هدف نهائی تو در بدنسازی چیست، او جواب می*دهد ”شاید نتوانم قهرمان المپیا شوم، ولی دوست دارم جزو شش مرد برتر در این رقابت قرار بگیرم و در یکی دو رقابت حرفه*ای قهرمان شوم. تنها می*خواهم بدنساز موفقی باشم، حتی اگر هرگز در رقابت دیگری به پیروزی نرسم. مهم*ترین چیز برایم این است که زندگی خوبی برای خودم و خانواده*ام بسازم. به همین دلیل به استخدام پلیس درآمدم. من عاشق بدنسازی هستم. به مدت ۱۶ سال پیگیرش بوده*ام، ولی اگر زمانی برسد که احساس کنم روی زندگی خانوادگی*ام اثر منفی دارد آن را رها می*کنم. شما باید تعیین کنید که مهم*ترین چیز برایتان چیست. عضلات بزرگ موقتی هستند. دوستان و خانواده هستند که همیشگی*اند.“


● بیوگرافی کری ریچاردسون

▪ تاریخ تولد: ۲۵ جولای ۱۹۷۴

▪ محل تولد: پاترسون، نیوجرسی

▪ قد: ۱۶۵ سانتی*متر

▪ وزن رقابت: ۹۳ تا ۱۰۰ کیلوگرم

▪ وزن زمان حجم: ۱۱۳ تا ۱۲۰ کیلوگرم

▪ وضعیت خانوادگی: متأهل دارای دو فرزند دختر و یک پسر

▪ مقام*های مهم

ـ ۱۹۹۴: رقابت ملی جوانان/ قهرمان نیمه*سنگین وزن و قهرمان مجموع

ـ ۱۹۹۶: رقابت جوانان آمریکا/ قهرمان نیمه*سنگین وزن

ـ ۱۹۹۷: رقابت قهرمانی آمریکا/ مقام دوم نیمه*سنگین وزن

ـ ۱۹۹۹: رقابت NPC ملی/ مقام دوم نیمه*سنگین وزن

ـ ۲۰۰۰: رقابت NPC ملی/ قهرمان نیمه*سنگین وزن و دریافت کارت حرفه*ای

ـ ۲۰۰۴: رقابت حرفه*ای فلوریدا/ مقام سوم

ـ ۲۰۰۵: رقابت حرفه*ای نیویورک/ مقام چهارم

ـ ۲۰۰۵: رقابت حرفه*ای تورنتو/ مقام پنجم

ـ ۲۰۰۷: رقابت حرفه*ای نیویورک/ مقام هفتم

ـ ۲۰۰۷: رقابت حرفه*ای کیستون/ مقام هفتم

ـ ۲۰۰۷: رقابت حرفه*ای آتلانتیک/ مقام پنجم

● برنامه تمرین کری ریچاردسون

▪ روز اول: پشت و شکم

حرکت/ ست/ تکرار

ـ بارفیکس/ ۴/ ۱۵ـ ۸

ـ هالتر خم دست برعکس/ ۴/ ۶ ـ ۸

ـ کشش قایقی سیمکش/ ۴/ ۶ ـ ۸

ـ کشش از بالا با دستگاه همر/ ۴/ ۶ ـ ۸

ـ ددلیفت نیمه (از روی پایه)/ ۴ ـ ۳/ ۶ ـ ۱۰

ـ کرانچ/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی

ـ زیر شکم (بال آوردن پاها در حالت آویزان)/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی

▪ روز دوم: سینه و پشت پا

ـ پرس بالاسینه دمبل/ ۴/ ۶ ـ ۸

ـ پرس سینه نشسته با دستگاه/ ۴/ ۸ ـ ۱۰

ـ قفسه بالاسینه دمبل/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲

ـ کراس اور/ ۴/ ۱۲ ـ ۱۵

ـ پشت پا خوابیده (با وزنه سنگین)/ ۳/ ۶ ـ ۸

ـ پشت پا خوابیده (با وزنه سبک*تر)/ ۳/ ۱۲ ـ ۱۵

ـ پشت پا نشسته با دستگاه/ ۴/ ۸ ـ ۱۲

ـ پشت پا ایستاده با دستگاه/ ۳/ ۶ ـ ۱۰

ـ ددلیفت پا صاف/ ۳/ ۱۲ ـ ۱۵

▪ روز زسوم: چهارسر

ـ جلوپا ماشین/ ٭۴/ ۲۰ ـ ۱۰

ـ اسکوات با دستگاه اسمیت/ ۵/ ۱۰

ـ پرس پا/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲

ـ سی سی اسکوات/ ۳/ ۱۵ ـ ۲۰

▪ روز چهارم: بازو و شکم

ـ جلوبازو هالتر/ ۴/ ۸ ـ ۱۲

ـ جلوبازو دمبل ایستاده/ ۴/ ۶ ـ ۱۲

ـ جلوبازو تک*دست با دستگاه/ ۴/ ۸ ـ ۱۲

ـ دیپ با وزنه/ ۴/ ۸ ـ ۱۲

ـ پشت*بازو دمبل تک خوابیده/ ۴/ ۸ ـ ۱۲

ـ پشت*بازو سیمکش ایستاده/ ۴/ ۱۲ ـ ۱۵

ـ کرانچ/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی

ـ زیر شکم (بالا آوردن پاها در حالت آویزان)/ ۴/ تا رسیدن به ناتوانی

▪ روز پنجم: سرشانه و ساق

ـ نشر طرفین با دمبل/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲

ـ پرس سرشانه با دمبل/ ۴/ ۸ ـ ۱۰

ـ نشر خم با دستگاه/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۲

ـ شراگز با هالتر/ ۶/ ۸ ـ ۱۵

ـ ساق پا ایستاده/ ۴/ ۱۲ ـ ۱۵

ـ ساق پا نشسته/ ۴/ ۱۰ ـ ۱۵