خلاصه: آیا انواع کشش، فقط خوب یا بد هستند؟ هیچ حد میانه ای وجود ندارد؟ بگذارید این سردرگمی را به پایان برسانیم. در این مقاله، برخی نیازها و اقدامات برای کششی مطمئن و بی خطر، به همراه مثالهایی مطرح شده اند.

آیا چیزی بنام کشش خوب یا بد وجود دارد؟

پاسخ، در چگونگی انجام کشش نهفته است!

طی چند ماه گذشته، پرسشهای بیشماری درباره معرفی انواع کششهای خوب و بد شنیده ام. در همه موارد، کسی درباره انجام دادن یا ندادن فلان یا بهمان کشش یا خوب بودن این و بد بودن دیگری، برایشان اظهار نظر کرده بود.

حتی برخی افراد، به خود من (البته از روی خیر خواهی) تذکر داده اند که بنا به گفته مربی یا دوستشان، فلان کششی که انجام می داده ام نادرست است.

خوب، آیا واقعا کشش خوب و کشش بد وجود دارد؟ آیا هیچ حد میانه ای وجود ندارد؟ و اگر انواع کشش، فقط خوب یا بد باشند، چگونه می توان خوب را از بد تشخیص داد؟

بگذارید یک بار برای همیشه این سردرگمی را خاتمه دهیم.

چیزی بنام کشش خوب یا بد وجود ندارد!

همانگونه که تمرین خوب یا بد وجود ندارد، چیزی هم بنام کشش خوب یا بد نداریم؛ فقط کشش مناسب نیازهای خاص فردی وجود دارد. بنابراین، کششی که کاملا برای من خوب است، شاید برای شما یا شخصی دیگر، مناسب نباشد. مثلا هیچ وقت از ورزشکار دچار آسیب شانه نمی خواهند که شنا برود یا در استخر شنا کند، اما معنی این منع، بد بودن این تمرینها نیست.

اکنون، همین موضوع را در مورد کشش تصور نمایید. خود شما، هیچ وقت چنین فردی را توصیه به انجام کشش سرشانه نخواهید کرد. اما آیا منع شما، بمعنی بد بودن ذاتی کشش سرشانه است؟

ملاحظه می فرمایید که خود کشش، ذاتا خوب یا بد نیست، بلکه موثر و مطمئن، یا بی تاثیر و زیانبار بودن آن، به چگونگی انجام و شرایط بدنی فرد انجام دهنده بستگی دارد. طبقه بندی یک حرکت کششی تحت عنوان "خوب" یا "بد"، کاری نابخردانه و خطرناک است.

برچسب "خوب" زدن به یک حرکت کششی خاص، باعث ایجاد تصور مجاز بودن انجام آن تحت هر شرایط، به هر شکل و عدم بروز هرگونه عارضه می شود.

نیازهای خاص فردی مهم است!

توجه نمایید که حرکات کششی، نه خوب و نه بد هستند. درست مثل یک خودرو. خودرو بتنهایی نه خوب است و نه بد. نوع عملکرد شما، عامل خوبی یا بدی آن می شود. با اینحال، پیش از انتخاب و تایید انجام یک حرکت کششی، چند اقدام احتیاطی را باید در نظر بگیرید و "اطمینان" حاصل نمایید.

1. بررسی کلی شرایط بدنی فرد

آیا فرد مورد نظر، سالم و از نظر جسمی، فعال است، یا طی 5 سال گذشته، زندگی کم تحرکی را پشت سر گذاشته است؟ آیا ورزشکار حرفه ای است؟ آیا دوره نقاهت پس از یک بیماری دشوار را می گذراند؟ آیا دچار درد یا خشکی هر یک از عضلات یا مفاصل بدن است؟

2. بررسی ناحیه یا گروه عضلانی تحت کشش

آیا عضلات مربوطه سالم هستند؟ آیا مفاصل، زردپی ها، رباطها یا ... آسیب دیده اند؟ آیا این ناحیه، بتازگی آسیب دیده است یا در حال بهبود از آسیب دیدگی می باشد؟

درصورتیکه ناحیه مورد نظر، 100% سالم نیست، از کشش، بطور کلی صرفنظر نمایید. پیش از آغاز تمرینهای کششی خاص، روی بهبود و بازپروری ناحیه آسیب دیده کار کنید.

3. احتیاط:

اگر فرد مورد نظر سالم است و ناحیه مورد کشش، دچار هیچگونه آسیب دیدگی نیست، موارد زیر را هنگام انجام کلیه کششها، رعایت نمایید.
  • گرم کردن پیش از کشش
گرم کردن پیش از کشش، فواید متعددی دارد، اما هدف اصلی آن، آماده کردن تن و روان برای فعالیتی شدیدتر است. یکی از روشهای رسیدن به این آمادگی، افزایش دمای داخل بدن و همچنین عضلات است.

افزایش دمای عضله، به شل، قابل ارتجاع و انعطاف پذیر شدن عضله کمک می کند. کسب حداکثر بهره از کشش، مستلزم چنین وضعیتی است.
  • کشش نرم و آرام (پرهیز از ضربه)
کشش آرام و نرم، به شل شدن عضله و در نتیجه خوشایندتر و سودمندتر بودن کشش کمک می کند. بدین ترتیب، از پارگی و کشیدگی عضله که ناشی از حرکتهای سریع و ضربه ای است، پیشگیری می شود.
  • کشش تا آستانه درد
قرار نیست کشش، دردناک باشد، بلکه باید خوشایند، آرامش بخش و کاملا سودمند باشد. با اینحال، بسیاری از مردم تصور می کنند که کسب حداکثر نتیجه از حرکات کششی، مستلزم درد کشیدن مستمر است. عملی شدن چنین طرز فکری، یکی از بزرگترین اشتباه های ممکن در هنگام کشش است.
  • تنفس آرام و راحت
بسیاری از افراد، هنگام کشش، نفسشان را حبس می کنند. حبس نفس، موجب فشار در عضله و در نتیجه دشوارتر شدن حرکت کششی می شود. برای پرهیز از این مشکل، هنگام انجام حرکت کششی، آرام و عمیق نفس بکشید. بدین ترتیب، عضله شل می شود، جریان خون و متعاقبا، انتقال اکسیژن و مواد مغذی به عضلات افزایش می یابد.

مثال

اکنون، نگاهی به یکی از بحث برانگیزترین حرکتهای کششی می اندازیم و چگونگی اعمال موارد یاد شده را بررسی می کنیم.



این حرکت کششی، که به خطرناک بودن شهرت دارد، حال بسیاری از افراد را بد می کند. گفته می شود که این کشش، حرکتی بد است و به هر قیمت، باید از آن دوری کرد. حتی فکر کردن به این کشش هم شاید باعث آسیب شود.

پس چرا در هر دوره رقابتهای المپیک، قاره ای و جهانی، دوندگانی را می بینیم که پیش از آغاز مسابقه، این حرکت را انجام می دهند؟ بگذارید موارد فوق را اعمال کنیم تا پاسخ را دریابیم.
  • بررسی کلی شرایط بدنی فرد
ابتدا، باید فرد مورد نظر را بررسی کنیم. آیا سالم، آماده و از نظر جسمی، فعال است؟ در غیر اینصورت، این حرکت، کشش مناسب آنها نیست. آیا مسن، سنگین وزن و تنبل است؟ آیا جوان و در حال رشد است؟ آیا زندگی کم تحرکی دارد؟ در اینصورت باید از این کشش، صرفنظر نماید!

تنها همین مورد اول، 50% از مردم را از انجام این حرکت کششی، منع خواهد کرد.
  • بررسی ناحیه یا گروه عضلانی تحت کشش
سپس، باید ناحیه مورد کشش را بررسی کرد. این کشش، قطعا، فشار زیادی بر عضلات همسترینگ (پشت ران) و کمر وارد خواهد آورد. بنابراین، اگر عضلات همسترینگ یا کمر، 100% آماده نباشند، نباید این کشش را انجام داد.

مورد دوم، احتمالا، 25% دیگر از افراد را منصرف خواهد کرد. بدین ترتیب، می توان گفت که فقط 25% از افراد، می توانند این کشش را انجام دهند.
  • چهار اقدام احتیاطی
در پایان، باید چهار اقدام احتیاطی یاد شده را اعمال کرد. با رعایت همه نکات، ورزشکاران تمرین کرده، آماده و بدون آسیب، می توانند این حرکت کششی را مطمئن و موثر انجام دهند.

خاتمه

بیاد داشته باشید که خود کشش، ذاتا خوب یا بد نیست، بلکه موثر و مطمئن، یا بی تاثیر و زیانبار بودن آن، به چگونگی انجام و شرایط بدنی فرد انجام دهنده بستگی دارد.