azolesaz
2019-12-08, 08:02 PM
ایپامورلین – یک پپتاید متشکل از زنجیره ای از پنج آمینو اسید که همانند اکثر پپتاید ها به عنوان محرک گیرنده های سکری تاگوگ هورمون رشد عمل می کند و از این حیث شباهت بسیاری به جی اچ آر پی – 6 دارد .
اما جالب است بدانید این دارو اثرات خود را با تاثیر گرفتن از گرلین القا نمی کند از این رو ضعف و گرسنگی از پیامد های مصرف آن محسوب نمی شود و مکانیسم پیشنهاد شده در خصوص عملکرد آن ریشه در تحریکات عصبی هیپوتالاموس دارد که گفته می شود پس از سه ساعت تزریق این پپتید اثراتی مشابه به جی اچ آر پی 2 و جی اچ آر پی 6 را از خود به جای می گذارد . یک ویژگی منحصر به فرد ایپامورلین مهار بیان سوماتو استاتین می باشد . لذا اثرات دو گانه ایپامورلین در کمک به افزایش ترشح و اثرگذاری هورمون رشد آن را به پپتایدی قدرتمند و محبوب تبدیل کرده است .و جالبت تر آن که تحقیقات صورت گرفته بر روی نمونه های حیوانی نشان می دهند ایپامورلین مانند برخی پپتاید ها (هگزارلین و جی اچ آر پی 2 ) به افزایش مقادیر کورتیزول و پرولاکتین نمی انجامد و این مسئله بدین معناست که بهره وری حداکثری یا عوارضی کمتر عاید فرد مصرف کننده می شود و از نظر دوره زمانی مصرف می توان به نسبت برخی پپتاید ها طولانی تر آن را مصرف نمود . اما از آن جا که ایپامورلین اثرات خود را با مهار سوماتواستاتین (https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%A7%D8%B3%D 8%AA%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%86) و تحریک هورمون رشد بر جای می گذارد در ترکیب با سایر پپتاید ها یا حتی استروئید ها می تواند خطرناک ظاهر شود چرا که مهار سوماتواستاتین دارای تبعات خاص خود می باشد سوماتواستاتین در نواحی مختلفی از جمله پانکراس و نواحی خاصی از هیپوتالاموس سنتز می شود سوماتواستاتین باعث مهار ترشح گلوکاگون و انسولین از پانکراس می شود. تزریق ایپامورلین باعث می شود بخش وسیعی از سوماتواستاتین سنتز شده در هیپوتالاموس مهار شده و مقادیر انسولین و گلوکاگون خون تحت تاثیر قرار بگیرند لذا با توجه به این مطلب و تاثیراتی که ممکن است ایپامورلین بر فاکتور رشد شبه انسولین از خود برجای بگذارد ترکیب ایپامورلین و سایر مکمل ها شبیه به آن یا استروئید ها بایستی با دقت و علم کافی صورت بپذیرد در غیر این صورت حداقل عارضه ایی که نسیب فرد خواهد شد وقوع دیابت و بر هم خوردن تعادل هورمونی می باشد .
با این ایپامورلین می تواند اثراتی شبیه به جی اچ آر پی -2 و جی اچ آر پی 6 داشته باشد به این معنا که به افزایش حجم عضلانی سنتر پروتئین و سنتز پروتئین و چربی سوزی و تحریک رشد بافت های عضلانی جدید و افزایش توده استخوانی و کاهش چین و چروک های پوستی و کاهش پیری پوست منجر شود.
https://drmuscularmind.com/wp-content/uploads/2019/11/index-1.jpgایپامورلین
عوارض ناشی از مصرف از جمله عوارض ناشی از مصرف آن می توان اظطراب و سردرد و سرگیجه و حالت تعوع کرختی و تغییرات اشتها اشاره نمود. این محصول همانند اکثر پپتاید ها در ویال های 2 و 5 میلی گرم ارائه می شود که با توجه به اثرات دارو بر سوماتواستاتین 30 الی 45 دقیقه قبل تمرین زمان مناسبی برای تزریق تلقی می شود .
منبع (https://drmuscularmind.com/)
اما جالب است بدانید این دارو اثرات خود را با تاثیر گرفتن از گرلین القا نمی کند از این رو ضعف و گرسنگی از پیامد های مصرف آن محسوب نمی شود و مکانیسم پیشنهاد شده در خصوص عملکرد آن ریشه در تحریکات عصبی هیپوتالاموس دارد که گفته می شود پس از سه ساعت تزریق این پپتید اثراتی مشابه به جی اچ آر پی 2 و جی اچ آر پی 6 را از خود به جای می گذارد . یک ویژگی منحصر به فرد ایپامورلین مهار بیان سوماتو استاتین می باشد . لذا اثرات دو گانه ایپامورلین در کمک به افزایش ترشح و اثرگذاری هورمون رشد آن را به پپتایدی قدرتمند و محبوب تبدیل کرده است .و جالبت تر آن که تحقیقات صورت گرفته بر روی نمونه های حیوانی نشان می دهند ایپامورلین مانند برخی پپتاید ها (هگزارلین و جی اچ آر پی 2 ) به افزایش مقادیر کورتیزول و پرولاکتین نمی انجامد و این مسئله بدین معناست که بهره وری حداکثری یا عوارضی کمتر عاید فرد مصرف کننده می شود و از نظر دوره زمانی مصرف می توان به نسبت برخی پپتاید ها طولانی تر آن را مصرف نمود . اما از آن جا که ایپامورلین اثرات خود را با مهار سوماتواستاتین (https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%A7%D8%B3%D 8%AA%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%86) و تحریک هورمون رشد بر جای می گذارد در ترکیب با سایر پپتاید ها یا حتی استروئید ها می تواند خطرناک ظاهر شود چرا که مهار سوماتواستاتین دارای تبعات خاص خود می باشد سوماتواستاتین در نواحی مختلفی از جمله پانکراس و نواحی خاصی از هیپوتالاموس سنتز می شود سوماتواستاتین باعث مهار ترشح گلوکاگون و انسولین از پانکراس می شود. تزریق ایپامورلین باعث می شود بخش وسیعی از سوماتواستاتین سنتز شده در هیپوتالاموس مهار شده و مقادیر انسولین و گلوکاگون خون تحت تاثیر قرار بگیرند لذا با توجه به این مطلب و تاثیراتی که ممکن است ایپامورلین بر فاکتور رشد شبه انسولین از خود برجای بگذارد ترکیب ایپامورلین و سایر مکمل ها شبیه به آن یا استروئید ها بایستی با دقت و علم کافی صورت بپذیرد در غیر این صورت حداقل عارضه ایی که نسیب فرد خواهد شد وقوع دیابت و بر هم خوردن تعادل هورمونی می باشد .
با این ایپامورلین می تواند اثراتی شبیه به جی اچ آر پی -2 و جی اچ آر پی 6 داشته باشد به این معنا که به افزایش حجم عضلانی سنتر پروتئین و سنتز پروتئین و چربی سوزی و تحریک رشد بافت های عضلانی جدید و افزایش توده استخوانی و کاهش چین و چروک های پوستی و کاهش پیری پوست منجر شود.
https://drmuscularmind.com/wp-content/uploads/2019/11/index-1.jpgایپامورلین
عوارض ناشی از مصرف از جمله عوارض ناشی از مصرف آن می توان اظطراب و سردرد و سرگیجه و حالت تعوع کرختی و تغییرات اشتها اشاره نمود. این محصول همانند اکثر پپتاید ها در ویال های 2 و 5 میلی گرم ارائه می شود که با توجه به اثرات دارو بر سوماتواستاتین 30 الی 45 دقیقه قبل تمرین زمان مناسبی برای تزریق تلقی می شود .
منبع (https://drmuscularmind.com/)